Hoezo ‘holistisch’?
De afgelopen maanden gedacht over mijn werk als kunstenaar: ik zie het maken van een landschapschilderij alleen nog als oefening. Het liefst zie ik een landschap als onderdeel van een geheel. Ik blijf vanaf nu landschappen in aquarel schilderen in situ: De Slufter, Paal 33, De Hors en vele ‘anonieme’ plekken op Texel zijn heerlijke omgevingen om een paar uur te vertoeven en het liefst schilderend of tekenend. Zo’n landschapsschets uitwerken in olieverf lukt mij wel maar gaat ten koste van wat ik werkelijk wil maken: holistische kunst in de ware zin van het woord: de verbinding tussen alles wat bestaat en wat mogelijk is vraagt om zowel een wetenschappelijke als intuïtieve benadering. Hierbij beperk ik mij niet tot een bepaalde techniek of uitingsvorm, of alleen 2D. (Ik heb altijd moeite gehad met het woord ‘ holistisch’ om twee redenen: het klinkt ‘hol’ en je associeert het met bepaalde eetgewoontes of een misplaatste absolute zelfvoldaanheid met een recycling bestaan, alsof dat hét is… Ik heb helaas nog geen ander woord hiervoor. Heb jij er één voor mij? Graag!)
Uit deze overweging volgt voor mij dat de toekomst voor Ateliers Daan van Loenhout bestaat uit het vormgeven en exposeren van filosofisch-holistisch werk.
Regelmatige bezoekers van mijn exposities zullen er misschien aan moeten wennen dat er minder Texelse landschappen of dieren te zien zijn, het zal ook een nieuwe doelgroep kunnen aanspreken. De doelgroep waarmee ik wil communiceren!
Keramiek is de techniek waarmee ik de laatste tijd veel ben gaan experimenteren.
Ik probeer zo dicht mogelijk bij het boetseren, de vorm te blijven en minder aandacht te geven aan tijdrovende afwerking: geen glazuurwerk dus. Als ik een andere kleur wil, dan gebruik ik verf.
Afgelopen maanden heb ik enkele kleinere beelden zonder breuken uit de oven gehaald, wat hoop geeft voor de toekomst.