Maria Inexpectata

Maria Inexpectata

Thuis bij mijn ouders stond op de schoorsteenmantel een porseleinen beeldje van Maria van plm. 25 cm hoog. Wit porselein met een roze blos op haar wangen, een braaf kind op haar ene arm en gouden sterren op haar kleed. Aan dat beeldje ontleende ik mij als kind een voorstelling van haar karakter, de hoedanigheid van haar existentie. Hoewel ik nooit tot Maria gebeden heb is zij het langst ‘bij mij’ gebleven van de heiligen die wij in de katholieke opvoeding voorbij zagen komen. Het is fijn aan Maria dat zij geen eisen lijkt te stellen aan jou of je je nu gelovig gedraagt of niet. Zij heeft lief en vormt je; net zoals van je eigen moeder liefde, zorg en vorming mag verwachten. Maria, de moeder van Jezus, als historische figuur of als rolmodel kon mij als kind niet overtuigen en nu nog steeds niet. Wel zie ik haar graag als symbool van de ‘Moeder Gods’. Heeft God dan een moeder? De bijbel spreekt daar niet over; De ‘moeder Gods’ is een hypothese uit de katholieke kerkgeschiedenis maar lijkt ook aan een fundamenteel behoefte van mensen tegemoet te komen. Er zijn talloze voorchristelijke godinnen die aan dezelfde omschrijving voldoen. Maria omvat het leven. Zij is niet altijd aanwijsbaar maar ik kan haar filosofisch bij benadering begrijpen. Ik beleef het zo: Onze cultuur is doordrongen van wetenschappelijke inzichten. Het wetenschappelijk denken wil de wereld graag begrijpen door een zo eenvoudig mogelijke oorzaak voor verschijnselen aan te wijzen. Alleen, elke oorzaak voor, dus ook het laatst gevonden spoor van het ontstaan van het universum is in een bepaalde omgeving geboren, een gunstige omstandigheid, onder een bepaalde voorwaarde. Elke gebeurtenis heeft zijn ‘matrice’. De wetenschap controleert haar eigen theorieën o.a. door experimenten met behulp van bijvoorbeeld deeltjesversnellers en creëert met die machine aldus een matrice die isolatie van deeltjes mogelijk maakt. Ook bij het experimentele onderzoek ontkom je dus niet aan een gunstige omgeving, omstandigheid en voorwaarde; geen enkele van deze drie en dus ook het geïsoleerde fenomeen zijn ‘dingen op zich’. Dat waarin je de te vinden oorzaak van een fenomeen wilt en tegelijkertijd kunt omvatten is de ‘matrice’, de moeder van die oorzaak. Zij neemt alle vormen aan en is onpartijdig. Daarom danst mijn Mariabeeld ook, haar rechtervoet met balletschoentje opgeheven en haar andere voet zonder. Altijd, overal en toch onverwacht is zij daar: Inexpectata! Dit onderwerp is voor mij onuitputtelijk en zal mij dan ook blijven inspireren tot het maken van nieuwe kunstwerken.